Friday 26 December 2014

That should be me

Ya, tiap malam mimpi kau datang. bawa harapan. tiap kali pejam kau makin dekat.
Mimpi indah aku selalunya ada kau. dihiasi indah. aku harap sangat mimpi tu boleh berubah jadi realiti tapi tak, aku dah salah, mimpi pasal kau dengan aku macam akan kekal jadi sebuah mimpi yang tak mungkin berubah jadi realiti.

Aku suka makan bila stress. lepastu lepas makan aku suka kata aku dah gemok padahal tak. sikit pun tak ada yang berubah. tiba tiba aku ingat kau suka kata aku gemok. kalau aku kata aku nak kurus, kau suka perlekehkan dan aku suka. aku suka bila kau perlekehkan aku padahal kau nak melawak. lawak kau memang kasar. tapi aku tetap suka. aku memang tak pernah suka pun jenis orang yang nak melawak gedik dengan aku. tapi kau, ya aku suka cara kau, aku mengaku walaupun aku suka cakap yang aku benci kau banyak kali mungkin ratusan kali tapi aku tak boleh nak nafikan yang aku suka buat benda yang boleh ingatkan aku pasal kau.

Bila aku pakai baju dan baju tu ketat tapi tudung aku pula pendek aku tetap nak teruskan pakai semua tu tapi tiba tiba aku ingat pesanan kau. betul cakap kau, dekat siapa aku nak tayang badan aku ni?
aku mengaku aku tak pernah suka kau tegur aku dengan sindir sana sindir sini tapi lama lama aku boleh terima. sebenarnya kau nasihat sebab kau tahu apa yang lelaki mahukan. takpun macam kau selalu cakap, kau tegur aku sebab kau sayang bukan? betul ke kau sayang? eh lupa, kau mana pernah sayang aku.



Aku tak boleh throwback jauh jauh. tengok, kan aku dah ingat kau. aku suka cakap pasal kau. aku benci tapi hakikatnya aku suka. entahlah. mungkin aku bodoh sayang orang yang hakikatnya tak pernah pun sayangkan aku walaupun kau pernah cakap kau sayangkan aku.

aku patut sedar. aku patut meneliti satu persatu sebelum aku hadirkan kau dalam hati. tapi aku dah terlambat. kau dah curi. tapi kau  jahat sebab kau tak bagi balik hati yang aku dah pinjamkan dan aku masih tak faham kenapa.

kau dah buat orang lain sayangkan kau, pastu kau datang dalam hidup aku kau buat aku sayang sampai susah nak lupa/ padahal hati aku yang entah bukan elok sangat pun pastu kau hancurkan sedikit demi sedikit sampai tinggal cebisan, kesiannya*


sayangnya kau tak pernah sedar. eh tak apa. aku sayang nak marah kau. biarlah.
nanti lama lama luka ni dia sembuhla dengan sendiri.
aku  hanyut dengan cinta monyet ni sampai entah kemana. lupa, aku ada tuhan. tuhan yang sentiasa setia dengan aku. patutnya aku taat dengan dia dari dulu.



...



.



..

No comments :

Post a Comment